Isch weeß da jo a nädd, liewä Leit, awwa mønschmol kønnsch disch a als Dialektschpräscha geheerisch iwwa doi Kurpelza Løndsleit wunnarä. Also wassäs Schproochlischä øgeht, mähn isch. Wassäs Menschlischä øgeht, wunna isch misch ehrlisch gsacht effdass ä mol, awwa dess geht Eisch midd Sischaheit a nädd ønnarsch. Isch känn mindäschdäns fünf Leit, die (kwasi imma) „imma nie“ sagä. Die sagä dønn so Sachä wie: „Isch weeß imma nie, ob die middwochsnøchmiddags uff hawwää odda nädd.“ Mol vunn derä Dibbäläschissarei abgsehä, dass dess „odda nädd“ schunn uuneedisch iss, (weil dess in dämm „ob“ schunn drinn iss – die hawwä also uff odda ewä nädd) wissd isch nädd, wass es färn Grund gibt, „imma nie“ zu sagä. Dess „imma“ iss in dämm „nie“ doch a schunn längschd drinn, erkleer isch dønn – unn wärr schproochlisch matthämadisch: „Imma“ plus „nädd“ iss gleisch „nie“. So geht die Räschnung. Meischdäns machd misch die Øntword färddisch: „Ha joo, awwa dess kønn isch ma imma nie märgä!“
S’gibt do noch mehr Schbezialischdä, die sagä so schäänä Sachä wie „Isch habb meischdäns imma Räschd!“ Dess haut misch genauso um. Entweda hodda imma odda blooß meischdäns Räschd – odda ewä „faschd imma“, awwa „meischdäns imma“ schließd sisch hald ä mol gegäseidisch aus.
Ma därfs awwa middem Schbroochunnarischd a nädd iwwadreiwä! „Øm Änd, Kall, hosch misch doch noch imma unn wo iwwarall vaschdønnä, odda nädd?“ „Wo iwwarall“, knorr’isch, „iss genau widda so än Fall – awwa machd doch grad wieda dänkt, machda da sowieso „meischdäns imma“!
Kontakt: kall@mamo.de
URL dieses Artikels:
https://www.mannheimer-morgen.de/leben_artikel,-ansichtssache-de-kall-maehnt-meischdaens-imma-nie-_arid,2009732.html
Links in diesem Artikel:
[1] https://www.mannheimer-morgen.demailto:kall@mamo.de