Monnema Coona-Moral

Gott soi Dønk,“ kreischd de Häbädd, „dass ma widda in die Wärdschafd därffä!“ Unn de Wärnna, unnsern Wärd, schtrahltäm entgegä: „Do hosch awwa wohr!“ Zwar hawwä mir uns nädd im Wärnna soinarä Beiz getroffä, weila die noch ga nädd uff hodd, awwa dess iss ä ønnari Gschischd. Weils awwa noch däzu nooch dämm ewischä Sauwedda im (Badä-)Wonnä-Monat Mai endlisch mol widda schä wa, hawwä mir uns draußä im Biergarddä gedroffä. De Hoina, de Wärnna unn isch, mir warä schunn do, wie de Häbädd kummä iss – un nadierlisch glei ä großes Bier bschdellt hodd. Wiea sisch de Schaum vunn de Schnuut butzt, mähnda: „Bin isch froh, dass dess geklappt hodd – unn de Kellna nädd genau hiegeguckt hodd, sunsch wer isch nädd zu moim Bier kummä. Moin Test iss nämlisch vunn letschda Woch“, zwingada unn grinst. „Do musch grad noch midd øgewwä, mähnt de Wärnna, so iss dess nädd gedeänkt!“ A isch wunna misch und sag: „Du hosch doch acht Daag løng gewissd, dass mir uns heit treffä!“ In de Abodeek hädda kän Tärmin mehr kriggd, außadäm wera jo a schunn ä mol geimpft unn so weida… Unn wass soll isch Eisch sagä? Schunn hogg isch middedrin in de schänschd Schreiarei. Debei hawwisch misch so gfreet uffs ärschdä Bier middä Kumpls im Freiä. Awwa dess kummt däfu, wønn ma sisch midd aldä Schtreithommel trifft, vunn dennä jeda alles bessa weeß. Do hosch dønn schunn gemerkt, dass durch Corøna die Nervä blønk liggä. Um Moral isses øm Änd gøngä, um Faøntwordung, ums Sozialä – unn vor alläm a ums Asoziale… De Häbädd kummt in Hochform: „Hoina, wie iss donn doi Nischdä mit 22 on die Impfung kummä, hä? Hosch doch selwa fazehlt, dassärä ä schwøngeri Froindin in Määnz, de Impf-Freifahrt-Schoi ausgschdellt hodd! Un doin Änkl, Wärnna, hä? Pflegt offiziell die ønna Oma in Bielefeld, dia schunn acht Johr nimmi besucht hodd!“ Nooch viel hie und heer dreht de Häbädd voll uff : „Unn wønn isch ä mol in die Wärdschafd will, kummda ma mit Moral? Heerdma doch uff, dess iss doch eh alles falogena Schmuh!“

„Noja…“, setz isch o, doch de Wärnna, unsan Kneipe-Diplomat, falld ma ins Word: „Heer, reegd eisch nädd uff! Leest ihr kä Zeidung? Deitsch Bonk? Weiacaard? Schlegga? Liehmän Brassärs? Schummo kehrd? In de Wärdschafd, märkd Eisch dess, do gibt’s kä Moral! Vor allem nädd, wønn de Dorschd hoschd!“ Unn do missa ma dønn in all unsam Mønnema Moral-Moraschd dønn doch a widda lache: „Jo, Häbädd, kumm heer, geh fordd: Proschd!“

Kontakt: kall@mamo.de