Zu wissä, wo’s løng geht, iss ä foini Sach. Debei ... S’kummt jo heidzudaag nädd selten vor, dass Leit gønz gärn saage, wo’s løng geht, ohne awwa – unn dess märksch räschd schnell – selwa zu wisse, wo genau s’ hiegeht... Awwa nää, ma wolle nädd ins Schwiddisiere kumme, s’bringt jo nix. Bleiwä ma gønz bodeschdändisch bei schlischdä Wegbeschreiwungä. Iss Eisch schunnä mol uffkfallä, dass es do gewaldischä Unnaschiede gibbt, wer was wie beschreiwä dud?
Bischde mehr de geografischä odda de gastronomische Typ?
Do gibd’s dänn Typus Wondervoggl odda Erdkundelehra. Der schickt disch vumm Woibiet, siidestlisch die Haardt nunna ins Speyerbachtal... Also isch weeß dønn ehrlisch gsachd nädd, wo isch hielaafe muss.
Onnare oriendiere sich wiederum øn Wärdschafde, unna Umschdänd – unn dess machd die Sach komplizierd, a an solsche, die schunn ewisch nimmeh so heeße odda – die’s – noch schlimma – schunnløng nimmi gibt: „Ha do laafsch beim Laugewegg newe noi, loschds Hemmlein unn de Rote Ochse links liggä, vor biss uff die die Fressgass, links nuff, uff die ønna Seit unn nooch äm Kiemle bei de Alt Minz newä noi, schunn bischdä do!“
Ob äm solche Wegbeschreiwungä wirklich weidahelfä? Soløng die Froog, wer midd wellarä Methodä bessa klar kummt, nädd endgiltisch gekleert is, konn’s nur heeße: „Auf! Do gehd’s løng!“
Kontakt: kall@mamo.de
URL dieses Artikels:
https://www.mannheimer-morgen.de/kultur_artikel,-kultur-do-gehds-l%C3%B8ng-_arid,1603125.html
Links in diesem Artikel:
[1] https://www.mannheimer-morgen.demailto:kall@mamo.de