Isch weeß jo nädd, obbdas gelesä habbt odda nädd, awwa die Schdroßäbøhn hodd ulängscht Gebørdsdaag khappt. 150 Johr issä ald worrä, unsa Elekdrisch, die gønz øm Øføng soga vunn Geil gezogä worrä iss. Isch nenn‘se heit noch so, weeß awwa, dass sisch die Leit imma driwwa ømisierä, weil heid außa mir unn ä paa gschbessischä Traditiønalischdä kaum noch änna so sagt. Isch habb dess als Kind vunn de Großmudda so kehrt unn misch schpeeda drø ainnärd. Mir gfallt „Elekdrisch“ hald bessa als Schdroßäbøhn. Dess issma zu ødømlisch, wønna wisst, wass isch mähn. Heid fahrä die junge Leit jo midd dä „Öffis“ - als Abkärzung fä effendlischä Vakehrsmiddl. „Schtrøømschaddl“ odda „Die Bimml“ hawwisch awwa a schunn kehrt. Moin Ungl Frønz, Johrgøng 1901, der hodd awwa soga noch vunn den „Fungäscheeß“ gschprochä. Gønz äfach weil die Elekdrisch soinazeit jo øn de Owwaleidung alsä mol Fungä gschlagä hodd. Unn ä Scheeß, also frønzesischi „Chaise“, iss uns in den Kurpalz jo a fä Wagä geloifisch; dänkt ä mol øn die Bobbäscheeß odda øn die ald Scheeß fä ä Audo. Wass will isch eisch vazehlä? De Volksmund hodd dä Sachä schunn imma gern Nømä gewwä, die ma midd allä Sinnä begreifä kønn. De Øtrieb, also elekdrisch, odda die Fungä, dies zu sehä gewwä hodd, hawwä de Nomä gewwä. Die Birgit, dess iss die Fraa vunnäm Kollesch, hodd dess aldä Kurpelza Muschda glei begriffä - unn die nei Elekdrisch, die jo jetz so nei a nimmi iss, noochäm gleischä Schäma umgedaaft. Was kønn unsa neii Schrdoßäbøhn øm beschdä, hä? Kwietschä wie dabbisch! Unn die Dierä machä Geräuschä, als wärschd uff de Maimess. Deshalb fahrt die Birgit seit neischdäm nimmi middä Elekdrisch, sunnern middä „Kwietsch unn Pieps“! Isch a.
Ihne Ihrn Kall
Schreiben Sie mir: 
URL dieses Artikels:
https://www.mannheimer-morgen.de/leben_artikel,-ansichtssache-kwietsch-unn-pieps-_arid,2315822.html
Mannheimer Morgen Plus-Artikel Mundartglosse Kwietsch unn Pieps
Unser Mundartkolumnist Kall lässt die Straßenbahn hochleben - und hat „änn neiä Nømä“ für sie gefunden.