Härlisch, die Adväntszeit, gell? S’gibbd doch nix Schänaräss als gemiedlisch in de gut oigschierdä Schtubb im Sessl odda uffm Schessløng zu sitzä, ä schäni Tass Kaffee vor sisch – un ä paar gescheidä Woihnachdsgudsl!
AUDIO: Audio: "De Kall mähnt: Gebma gscheidä Gudsl!"
Wønns hald blooß nädd so än Hauffä Arweid weer midd dänne Gudsl. Imma wänischa Leit mache sich die Ärwädd. De Uffwønd mit Vordeeg unn Ausschdeschä unn womeeglisch bei siwwä Sordä zusømmebabbe, glasierä unn pudärn – unn hinaheer die Uffbudzarei vunn derrä babbische Øgelegäheit – iss viele Leit heit zuviel. Mønschä hawwä im Gschefd genug zu duä, ønnarä iss es middlaweil vumm Alda her zu øschdrängänd. Faschdehä kønn isch dess schunn … Awwa – die Gekaafdä, seid ma nädd bees, die sinn nix fä misch! Wønn dä disch ä mol øn gscheidä Gudsl gewähnd hosch, kriggsch die Abgepackdä nädd nunna! Awwa wie drø kummä heidzudaag?
Bei Mønsche wärre die Gudsl bessa weggschpärd wie die Schparbischa! Unn wärre nur portioniert und rationiert unn abgezehld iwwa die Adväntssunndage ausgewwä. Bsunnas geizisch sinn se afahrungsgemeeß øm ärschde unn am färdä Advänt. Zwischedrinn laafd als ä bissl mehr. Also, Gudslfreunde uffgebassd: Mørgä hessds noihaue! Die neggschde Gudsl kriggsch ärschd widda im Februar øgeboodä – dønn awwa wie Sauabier!
Kontakt:kall@mamo.de
